روز دوم
سخنرانی روز دوم که توسط آقای دکتر عباسیان از پژوهشگاه دانش‌های بنیادی ایراد شد، یک بحث کاملاً توصیفی و همراه با مثال‌هایی متعدد بود پیرامون مسائلی از نظریه‌ی تصمیم‌گیری و مدل کردن رفتارهای موجودات زنده در شرایط گوناگون و تأثیری که محیط از راه تغییرات سیستم عصبی بر هنجارهایی که مبنای عمل این موجودات است، می‌گذارد. نکته‌ی پیوند این مسائل با مدرسه‌ی آمار، عبارت بود از تصادفی بودن شرایط تصمیم‌گیری.
یکی از مسایلی که سال‌ها اقتصاددانان و برخی از ریاضی‌دانان را به خود مشغول کرده است مدل سازی رفتار‌ها و الگوهای تصمیم گیری افراد جامعه است و به طور مثال نظریه‌ی بازی‌ها در اقتصاد به دسته بندی این گونه الگو‌ها کمک می‌کند. ولی به علت پیجیدگی مسایل اقتصادی هیج الگوی جامعی از انواع رفتارهای تصمیم گیری بدست نیامده است. این اواخر بعضی‌ها بالاخره به این نتیجه رسیده‌اند که اتفاقاً مغز هم به عنوان یک ارگان پیچیده با چنین مشکلی روبروست و شاید هم بیش از هر ارگان پیچیده‌ی دیگری در سطوح مختلف توانسته است با مساله‌ی تصمیم گیری دست و پنجه نرم کند. برای مثال برای بزی که با شتاب در حال صخره‌نوردی است یک تصمیم اشتباه یعنی مرگ. چالش بزرگ این است که تصمیم گیری‌ها در یک محیط تصادفی انجام می‌گیرد و به نظر می‌رسد تصمیم‌گیری‌های بهینه‌ی مغز در چنین شرایطی می‌تواند سرمشق برای نظریه‌های تصمیم گیری باشد.
گزارش مختصری از کارگاه‌های روز دوم را در ادامه می‌بینید:
دوئل با احتمال
هیجان کاذب
رمزگشایی با آمار
نگاه به تصاویر از چشم آمار
